College krijgt motie van afkeuring aan de broek – raad wijst die af (update)

CDA en D66 dienen vanavond tegen het college van B&W een motie van afkeuring in vanwege de gang van zaken rond het concert op de Brink 1 september jl.

De motie laat zich lezen als een aaneenschakeling van onnozelheid, bedotterij, tweematen-meterij, bevoordeling, mistig- en listigheden, onverantwoordelijk management en bestuur, verachting en beschadiging van de democratie.

Lees de motie hier.

///

Update: De raad heeft in haar wijsheid (…) met 13 tegen 2 stemmen de motie afgewezen.

Motie-indiener Noud Bijvoet zegt:
‘Onze motie van afkeuring over de handelwijze van het college om eigenmachtig zonder raadsbesluit en in strijd met het Evenementenbeleid een vergunning te verlenen voor een concert op de Brink is afgewezen.

De Raad zet zichzelf voor schut en schoffeert ondernemers en omwonenden rond de Brink.

Op de herhaaldelijk gestelde vraag aan de wethouder wat nou die onevenredige schade was die de aanvrager zou lijden als het niet op de Brink mocht, kwam als hakkelend antwoord uiteindelijk: ‘Het was maar voor één keer’ …

Er liggen gelukkig nog zeker acht bezwaarschriften die dit beschamende verhaal een vervolg zullen geven.

Hier zijn geen woorden voor.’

///

VVD-wethouder Stam van tuinhuisjes ‘wil geen oorlog in het dorp’

Nee nee, ja ja, aha.
Als men De Gooi en Eemlander van heden leest (hier), dan lijkt het erop dat het woordje ‘geen’ niet van wethouder Stam is.

Diverse boze Laarders hebben gereageerd. Onder wie Peter Houbolt:

‘Indertijd heb ik mijn tennishuisje dus wél moeten afbreken (identiek geval). De argumentatie van wethouder, Stam waarom het huisje van de heer Smit wél mag blijven staan, doen je de haren te berge rijzen. ‘De heer Smit heeft keurig zijn dwangsom betaald.’ Dat is de wereld op zijn kop, de Raad van State (n.b. onze hoogste rechtscollege) heeft bepaald dat het huisje afgebroken moet worden op basis van de eigen Gemeentelijke regelgeving. Deze regelgeving is door de gemeente van ook wethouder Stam op democratische wijze tot stand gekomen en daar heb je je als burger aan te houden. De heer Smit kennelijk dus niet en ook de heer Stam lapt zijn eigen regels aan zijn laars en spreekt over een “straight deal”. Wat is daar straight aan? De heer Smit zelf zegt ‘Het is een principepunt geworden, ik vecht mij dood’. Waarvoor? Voor het in stand houden van een illegaal tuinhuisje! Dat verwacht je toch niet van de voorzitter van Larens Behoud, waarvan ik dacht dat het een democratische partij is. O, ja de heer Stam zegt ook nog, dat hij geen oorlog in het dorp wilde, ook zo’n prima argument. Wie is hier nu de baas, de heer Smit of de wethouder?

Indertijd werd ik gedwongen om mijn huisje af te breken, niks dwangsom betalen en er werd ook niet gewacht op een bestemmingsplanwijziging (dit laatste argument is ook absurd, wij hebben van doen met de regels van 2014, daar hoef je geen jurist voor te zijn).

Al met al is het gekonkel inzake dit tuinhuisje een aanslag op mijn rechtsgevoel en is het vertrouwen in het democratisch gehalte en het rechtvaardigheidsprincipe van deze gemeente tot nul gedaald.

Het zou de heer Smit sieren indien hij als democratisch burger zijn tuinhuisje gewoon afbreekt.’

///

Grappig (…) trouwens dat de site van Larens Behoud wel heeft bericht over een onverkwikkelijk onderonsje tussen twee leden van Hart voor Bloemendaal en de burgemeester van die gemeente (lekker belangrijk), maar niets meldt over de vooral feitelijke publicatie gisteren in De Telegraaf over eigen dorp en andere ‘eigenheden’ …

///